Laatste filmpjes...

Op de een of andere manier kan ik de laatste filmpjes niet uploaden op deze site.
Misschien dat het zo lukt met de linkjes...

Proef de sfeer van het strandje op de Bahama's:http://youtu.be/pJmrIgHyd90

Breakdanceshow:http://youtu.be/wHM99lSqIV8

The end : (

Wat is de tijd gevlogen! Onvoorstelbaar hoe normaal het is geworden om hier te leven: wakker worden... Zijn we nog moe? Dan nog een uurtje terug... Schijnt de zon? Dan snel eruit en ontbijten in het zonnetje (en in mijn geval vaak verder tukken). Af en toe afspreken met wat mensen om gezellig een hapje te eten of om wat te ondernemen, maar gewoon hier bij ons huisje vermaken we ons ook zeker prima. De dagen vliegen voorbij en het enigste dat we echt steevast iedere dag doen is GENIETEN! Wat zullen we moeten wennen als we weer terug zijn. Natuurlijk is het superleuk om jullie allemaal weer live te zien en bij te kletsen, maar de dingen die 'moeten' komen ook allemaal weer terug... Ach, voor je het weet zit je weer helemaal in het ritme en vier je met een biertje in je hand 1 april

Wat we allemaal nog hebben gedaan
Sinds de laatste blog naast het standaard ritme van trainen en zonnen (eigenlijk een soort Jersey shore-ritme: GTL --> Gym, Tan & Laundry)? Jeetje de laatste blog is alweer even geleden, dus even denken... In het kort in willekeurige volgorde (want volgende week kunnen we het allemaal live en uitgebreid vertellen):

Carolien is hier een week geweest. Helaas voor haar regende het veel dagen van die week. Gelukkig voor mij was ik nu niet meer de witste, haha, zij kreeg nu de opmerkingen die ik gewend was! We zijn in die week een keer bij Benny's on the beach gaan eten met Kim en Erica, we hadden een BBQ bij John thuis, waar Kim en Erica logeren en we hadden een BBQ bij Grant thuis met allerlei mensen van de rugby. Heel gezellig en lekker Amerikaans. Ze hadden zelfs red solo cups

En toen ging het eigenlijk vrij snel allemaal. We waren nog aan het bijkomen van de teruggekeerde rust in ons huisje toen we de cruise naar de Bahama's boekten. In de tussentijd heeft Joost nog een Facebookpagina voor me aangemaakt (ik moest!). Hebben we afscheid genomen van Erica en haar vriend P-J (ook een rugbyspeler) met een gezellige, maar late lunch in Lake Worth. De volgende dag hebben we kennisgemaakt met de ex-vrouw van Kim, Elisabeth. Erica ging namelijk met haar vriend 3 weken rondreizen en Elisabeth zou Kim verder vergezellen, dus ook op de cruise. Joost heeft nogmaals de lichtgewicht stoel van Kim geprobeerd en is een steeds grotere fan aan het worden. Een korte omschrijving: een Formule 1 stoel van carbon. Dat ding weegt slechts 4,5 kg MET wielen (mijn huidige 12,6 kg)

En toen de cruise! Met één auto zijn we naar de cruise terminal in Miami gereden om in te checken. Tja hoe kan je dat omschrijven. De boot was huge met 13 verdiepingen, heel veel restaurants, barretjes, clubs, entertainment, theaters, een hardloopbaan, een zwembad, noem maar op! We konden om 13.30 uur aan board en om 16.00 zouden we vertrekken. Eerst maar naar dek 10 waar het zwembad was en een lunchbuffet. Aldaar ontdekten we een dek hoger ligstoelen in de wind (want het was heet) met uitzicht op het zwembad en danspodium. Need we say more? Hysterisch wat een mensen, van groot tot klein, van dik tot dun, met of zonder nepborsten. Het was precies springbreak, dus een hele hoop jongeren (tjeez we worden oud) die er zin in hadden. Zonnebrilletje op en kijken maar

Ons hutje was helemaal op (zoals Joost het netjes zegt) het achtersteven. Ons raampje zat dus echt achterop de kont van het schip. Het zwembad was helemaal vooraan op de boot, dus hoe vaak wij die boot niet op en neer zijn gelopen. Tel daar het tapijt in de gangen bij op en Joost heeft zijn trainingen ook tijdens de cruise gehad. De volgende ochtend om 09.00 uur afgesproken voor het ontbijt want om 10.00 uur konden we de boot af. We waren op de Bahama's in Nassau! Wat een helderblauwe zee en mooie stranden. Verder was het vrij toeristisch allemaal. Veel straten met winkels voor de toeristen met sieraden en horloges (taxfree) en aan de andere kant veel luxe hotels en nog meer stranden. Daar zijn we dus niet naartoe gegaan. We kwamen eerst langs een autoshow, dus daar zijn we even gaan kijken en daarna terug naar het eerste strandje waar we langskwamen. Dat zag er zo gezellig uit. Er was een soort stenen plateau waar je kon zitten aan het strand. Ook was er een strandtentje bij waar je koude biertjes kon kopen en ernaast stond een dj te draaien. Buiten dat waren er veel lokale bewoners (lees: Bahama mamma's) aan het genieten van hun vrije zaterdag. Ons was verteld dat daar waar we aankwamen er niet veel was. Dat was het arme gedeelte, maar hier vonden we het juist het leukste. De sfeer was goed, dus zijn we daar lekker de rest van de middag gebleven. Iemand was zwaar aan het tukken geslagen op het strand en Joost zitten socializen met de eerder genoemde Bahama mamma's, okay ook enkele Bahama pappa's. Kim en Elisabeth zijn verder gaan wandelen. 's Avonds gebruind (en iemand zwaar verknetterd) terug naar de boot. De nacht ervoor klote geslapen want in de hut naast ons zaten konijnen, dus hopen dat ze deze nacht aan land zouden blijven. De dag erna was een dag op zee. Heerlijk in de zon en wind met het zonnebrilletje op mensjes kijken, echt dat verveelt daar geen moment (zie filmpjes). 's Avonds nog een breakdanceshow bekeken en de volgende ochtend kwamen we weer aan in Miami. Op naar ons eigen huisje!

Na de cruise weer wat GTL, maar dan zonder de 'G'. Qua sport zijn we een beetje lui de laatste week. Daarnaast gisteren een borrel met Saul gedronken omdat die vandaag zou vertrekken. Na een Johnny Walker en een vodka without the rocks afscheid genomen. We zullen onze sportieve, Canadese oude baas (die iedere ochtend blij naar ons zwaaide als we aan het ontbijten waren) missen. Vandaag (vrijdag) nog een keer bij Benny's gaan eten met John Bishop, Kim, Elisabeth, John Olsen(een Zweedse rugbyspeler die net is aangekomen en ook bij John Bishop logeert) en Jimmy (adl-er van John). Het plan voor morgen is relaxen, zondag de laatste training met de Rattlers, maandag de laatste training met Chris en daarna met hem lunchen in Lake Worth. Ergens tussendoor gaan we nog een keer met John Bishop eten en naar Vivian om de sapcentrifuge en alle andere spullen terug te geven oja en natuurlijk nog even shoppen. PANIEK, druk druk druk ineens! Dinsdag moeten we al gaan pakken

Woensdag de huurauto terugbrengen, om 19.00 uur vliegen en na een tussenstop in Atlanta komen we donderdag om 13.05 uur aan op Schiphol!

Bijzonder

Dat we elkaar eigenlijk helemaal niet echt konden en nu wel.

Dat we 10 weken op elkaars lip hebben gezeten zonder ruzie of irritaties (oké, alleen die van het boodschappenkarretje die ik overal laat slingeren, zodat die voor anderen altijd in de weg staat).

Dat we zoveel lol hebben! Inmiddels zijn we veranderd in Brillie en Ron (als in Ron Brandsteder). Joost is Brillie. Door zijn pimpbril gedurende de hele cruise op te houden had hij een witte bril in zijn gezicht staan (je kon me opvegen toen ik dat zag na die dag op het strand in Nassau). En ik ben dus Ron omdat ik steeds zo hard moet lachen, maar er alleen maar een hees geluid uitkomt. Er gaat geen dag voorbij of Joost vuurt zijn grappenkanon af en ik ben zeg maar goed publiek

Dat we allebei na de cruise een beetje raar, onbeduidend gevoel hadden, zo van: shit, we gaan bijna naar huis.

Dat we gewoon een goed team zijn (behalve dan met op tijd komen)


Tot slot nog wat deleted scenes voor de liefhebbers:

Water horen lopen als je in de tuin in de zon zit en niet kunnen identificeren waar het geluid vandaan komt, maar dan na 5 minuten erachter komen dat de sprinklers aan staan. Achterkant van je stoel zeiknat!

Met Erica en PJ afspreken voor een lunch bij een Italiaans restaurant in Lake Worth. Kleine miscommunicatie.... Wij zaten om 14.00 uur bij Rollatini (zonder telefoonnummer van hun) en zij bij Rotelli. Uiteindelijk via via elkaar gevonden en om 15.30 eindelijk gaan lunchen

3 dineravonden op de cruise naar de Bahama's met de Zweedse Kim en Elisabeth afspreken en 3x te laat komen. We zijn een goed team, behalve in op tijd komen

Stiekem gewoon bij de McDonalds eten als je op de Bahama's bent. Niet 1 maar 2x...

Na de Bahama's onderweg naar huis zijn vanaf de cruiseterminal in Miami en halverwege gebeld worden dat we de sleutel van onze hut nog hebben. &#^%@#$%#@%!!!! Yep omdraaien en weer terug en dat met de 2 Zweden achterin die weigerden te vertellen dat ze het warm hadden, maar wel om de 5 minuten hun raampje open en dicht deden en zeiden dat ' it supersucks' dat we terug moesten... We know!!!! GRRHHH!!!

Terwijl een oudere dame in de auto naast ons aan het zwaaien is, denken dat die Amerikanen toch wel erg vriendelijk zijn, maar dan ontdekken dat je met de rechterachterdeur open rijdt.

Same same voor het drukke strand van Nassau (Bahama's). Oh ja hoor, ook daar schrok ik wakker van mijn eigen gesnurk (genant).

Neusspray in je oog sprayen.

En deze is eigenlijk niet van hier, maar willen we jullie zeker niet onthouden... Corneel die op De Bol druk in de tuin aan het werk is en (serieus zoals in een tekenfilm) op een hark trapt, waardoor ze nu een blauwe lip heeft. Knap werk, moeders! (overigens ook gelijk het bewijs dat ik er niks aan kan doen, het zit in mijn genen)

Tot slot de ramp... Blijft een ramp, is nooit meer gemaakt

Deleted scenes

Ouch!
Zeggen dat je niks meeneemt en dan moeten bijbetalen op Schiphol, omdat je koffer 31 kilo weegt.

Pats!
Joost die op dag 1 met een bekende van vorig jaar aan het praten is en spontaan omvalt.

Tik 'em aan, ouwe!
Kim die probeert een koppeling in te trappen die er niet is, dus op de rem trapt en Joost daardoor met zijn neus op het dashboard zit.

Bots!
Thomas en Kim die elkaar een kopstoot geven tijdens een transfer van Joost in zijn sportstoel.

Snurk!
Kim die keihard ligt te snurken bij het zwembad, terwijl de conciërges om haar heen aan het schoonmaken zijn.

Mmmmhhh!
The Cheesecake Factory

Grrrhhhh!
Op zondagochtend om kwart voor 10 met je goede gedrag voor de gym zitten en tot half 12 moeten wachten voordat je naar binnen kan (terwijl de training om 11.00 uur hoort te beginnen?!!)

Eigenwijs!
Toch je haar voor de 2e keer verven in een te lichte kleur, waardoor het net iets te elastisch is geworden

Bots 2!
Door een dichte schuifpui proberen te lopen.

Ramp! (maar dan de Nederlandse betekenis)
Al sinds week 3 de houten plaat, balken en ja zelfs de schroeven in het huisje (in de weg) hebben staan en nooit meer Bob de Bouwer opgehaald hebben om de ramp bij de voordeur te maken.

Doof!
Lekker hamburger met gebakken uitjes en champignons maken... De ui en champignon zo lekker bruin maken dat het brandalarm, niet één, maar 4 stuks knetterhard en niet tegelijk afgaan, aaarrrgghhh!

We zijn weer met zijn tweetjes!

Afgelopen zondag hebben we Thomas naar Miami Airport gebracht voor zijn terugreis naar het kille Nederland, goh blij dat wij nog niet gaan . De 3 weken zijn echt voorbij gevlogen!

Op donderdagmiddag ervoor zijn we nog naar Benny's on the Beach gegaan om heerlijk in de zon allerlei lekkers te eten. Uiteraard ging Joost voor de chickenfingers en hebben Thomas en ik een gezonde salade besteld. Och, het was heerlijk.

Vrijdagavond zijn we naar West Palm Beach gegaan. We hadden besloten om in Cityplace lekker te eten bij de Cheesecake Factory en daarna lekker wat te drinken in het voor Joost bekende Clematis Street. Omdat het onze laatste avond samen was leek het ons leuk om allemaal een sappie te kunnen drinken (jekker...). Daarom was de keus gevallen om met de taxi van en naar West Palm Beach te gaan.

Bij de Cheesecake Factory hebben we heerlijk gegeten aangevuld met overheerlijke cocktails en wijn. Ze hebben er ook ongeveer 86 verschillende soorten cheesecake, dus uitermate moeilijk om de juiste keuze te maken voor het toetje. Allereerst was daar de foute keuze van Thomas en mij om na het hoofdgerecht er allebei één te bestellen. Mijn oma zei vroeger altijd al dat je een buik van elastiek zou moeten hebben, maar helaas.... Allebei de varianten (uiteraard allebei een andere gekozen, zodat we er op zijn minst 2 konden proeven) waren superlekker, maar oh zo machtig. We zaten zo verschrikkelijk vol dat de drankjes erna er haast niet meer bij pasten

Na het eten zijn we eerst bij Roxy's wat gaan drinken, bovenop het dakterras. Roxy's is een soort Ierse pub/Sport cafe. Joost had goede herinneringen aan deze tent aangezien hij daar vorig jaar menig avond heeft gespendeerd met de Engelsen die vorig jaar meededen met het Florida Project.

Wat een grappig verschil is met NL is dat hier iedereen met elkaar danst en er op die manier ook makkelijk contact wordt gemaakt. We zagen een stelletje waarvan het meisje gewoon op een leuke manier met een andere kerel stond te dansen zonder gedoe.

Daarna naar Off the Hookah, waar je eventueel sushi van een grotendeels ontblote vrouw kan eten en waar zeer schaars geklede meisjes de klanten bedienen en dansen op de bar! Genoeg om een zeer leuke avond op een mooie manier af te sluiten. Toen we daarna in de taxi terug zaten heeft Joost echt een meesterlijke grap gemaakt: Mister Cab driver, I want you to meet Thomas, he is your TomTom (en de minder leuke grap: is altijd beter dan een KimKim, whoeha!). De taxichauffeur zelf lachte alleen niet echt met ons mee aangezien hij OF knetterstoned was OF knetterdronken OF allebei. We zigzagden over de weg, moesten veel te veel betalen, maar kwamen met TomTom voorin uiteindelijk veilig weer thuis. Jezus, die kerel was echt een gevaar op de weg.

De volgende ochtend maar eens lekker uitgeslapen en hebben we (en Tho van de laatste) zon genoten! Zondag was er namelijk vanaf 11.00 uur training met het team en daarna zouden we gelijk naar het vliegveld doorgaan. Erg jammer dat sommige 'teamgenoten' niet kwamen zonder opgaaf van reden en anderen pas 1,5 uur later. Wel leuk was het dat er 2 nieuwe spelers waren bijgekomen sinds de vorige open dag. Om 13.30 uur (eerder) gestopt met de training, zodat we om 14.00 uur naar het vliegveld konden rijden. Daar nog wat gedronken en toen afscheid genomen.

Wat we vooral van Thomas zullen missen:

1. The 'E'-word --> epsom salt

Vraag hem er niet naar, want hij gaat los!
2. De gezonde ontbijtjes die iedere ochtend weer voor ons klaar stonden.
3. Het moeilijke hoofd.
4. De vraag: Is dat handig? (vaak in combi met nr. 3)
5. Onze chauffeur
6. Onze personal trainer
7. De helft van het beroemde zwemduo
8. Alle feitjes over Crossfit
9. Voor Joost een partner in crime als er mooie vrouwen voorbij komen
10. Maar natuurlijk ook gewoon de gezelligheid!

Eerst dachten we wel: hé, hij is weg, chocola, chips, cookies!!!
Maar nee, we zijn nog steeds gezond bezig, zelfs gezonder. We hebben er allebei last van als we snoepen, dus besloten we daar maar eens even helemaal mee te stoppen.

Inmiddels zijn we woensdag en vrijdag ook weer trouw naar de gym geweest waar Joost en Chris hebben getraind en ik voor ze getimed heb in plaats van Thomas.
Nadat Chris naar huis ging, heeft Joost nog 23 (!) achtjes gereden (17 minuten en 20 seconden... t****g wat is die vloer zwaar om op te rijden) en heb ik hardgelopen (in de gym, want buiten bloedverziekend heet en binnen airco).

Verder de laatste dagen lekker rustig aan gedaan, van de zon genoten, filmpjes gekeken, dat soort luiigheid

Vandaag gaan we naar Lake Worth want dan is er een streetpaintfestival, op de foto's die we gezien hebben ziet het er cool uit.

Verder nog niet echt plannen. 4 maart krijgen we nieuw gezelschap voor een week, Carolien. Zij was hier vorig jaar ook met Joost en is ook aardig ingeburgerd in de rugbywereld, gezellig!

I'm in Miami, b....!

Hier weer even een update voor bij de foto's, die er zo op komen...
Best wel wat gedaan en het is ook eindelijk weer mooi weer en lekker zonnig

Donderdag zijn Joost en ik naar Vivian geweest voor een 2e massage. Er is op die dag ook altijd een dokter, dus die heeft me gekraakt

. Eng, maar daarna voelde het wel weer losser en een stuk beter. De volgende dag is Thomas geweest voor een massage, ook hij zat aardig vast. Toch een teken dat we allemaal wat ouder worden, niet?

Vrijdagavond belde Rodrigo nog naar Joost. Dit is zo'n beetje standaard iedere avond dat hij belt terwijl hij van werk naar huis rijdt en zo lang kletst dat Joost er een rood oor van krijgt. Hij wist alleen niet dat hij op speaker stond toen hij vroeg of Thomas gay was... haha! Via facebook had hij Thomas laten zien aan vrienden (is dat niet gay?) en kennelijk ben je al verdacht als je op je profielfoto met een vriend staat, dus Gillian niet jaloers worden hoor .

Zaterdag einde van de dag zijn we naar Rodrigo en Nicky gereden in Miami om aldaar met hun te gaan eten bij Burgers & Beer (uitstekende combi). Allemaal een megaburger op en als toetje op aanraden van Rodrigo met zijn allen een sweet emotion gegeten. Nou, sweet it was: ijs met cookie dough, stukjes chocola, stukjes brownies (favoriet) en slagroom, errug lekker! Minpuntje is dat ze de muziek zo knetterhard zetten, dat met elkaar praten vrijwel onmogelijk is. Daarna zijn we naar een bar gegaan. Grappig om te zien dat het uitgaansleven eigenlijk overal hetzelfde is: mannen die naar vrouwen kijken, vrouwen die naar mannen kijken, veel drank en gore wc's. We zaten aan een tafel, een beetje achterin bij de bar. Trouwens ideaal hier dat je dan gewoon een waitress hebt die je heel de avond bedient. Joost had trouwens een prima plekje gevonden, waar hij uitgebreid de achterkant van menig vrouwenlichaam kon bestuderen... Iemand had het naar zijn zin

. Na een paar wijntjes werd ik uitgedaagd door Nicky. Ze had shotjes voor ons besteld... Een shot whiskey en een shot picklejuice(?!) voor erachteraan. Ik weet niet wat ik goorder vond, maar heb het weg gekregen .

We zijn bij Rodrigo en Nicky blijven slapen, lekker uitgeslapen de volgende ochtend en toen gaan brunchen. Heerlijk uitgebreid met salade nicoise, een ducksandwich en banana pancakes met walnut maple syrup, hmmmm! Toen was de vraag wat we gingen doen. Het was namelijk wel een mooie zonnige dag, maar best wel koud en daar waren we niet echt op gekleed. Toch maar naar Miami South Beach gereden. Geweldig om te zien en te zijn geweest. We zijn over de boulevard gelopen en een stukje naar het strand, maar we gaan hier zeker nog een keer terug, want het was te koud dus na de wandeling lekker naar huis.

Maandag weer vroeg op om naar de gym te gaan om weer diehard te trainen. Chris deed ook weer mee. Ik ben weer gaan hardlopen in het park en aangezien het eindelijk weer mooi weer was, ook een bankje meegepikt om even horizontaal van de zon te genieten .

Vandaag is het alweer dinsdag en zijn we vroeg opgestaan om naar de Everglades te gaan na een ontbijtje in het zonnetje in de tuin. Het was supermooi weer en erg heet! Een uur en drie kwartier rijden, maar dan heb je ook wat: alligators van klein tot best wel heel erg groot, ieks! En wat een andere omgeving dan we gewend zijn... Welcome to Billy Swamp Safari! We zijn begonnen met een tochtje met de airboot door 'the swamp', waar we alligators hebben gezien en zelfs één hebben overvaren. Serieus, daar hebben die bootbestuurders kennelijk niks van. Sterker nog, volgens mij mikte hij erop . Daarna als ware ramptoeristen een rondje over het park gedaan en tot slot de buggy. Op het filmpje op internet zaten er mooie blonde meisjes in de buggy, maar wij zaten tussen de fossielen, kleine tegenvaller voor Joost en Thomas...

Regen, zon, trainen en shoppen... Maar vooral geen sneeuw ; )

Joost:
Potverdikke, is het al weer 8 februari en wat hebben we allemaal gedaan?! Woensdag 1 februari zijn we naar de gym geweest met z'n drieën. Daar hebben we kennis gemaakt met Chris Holcomb (een lokale 2.5 speler) en met Stacy. Zij is de coördinator van het WPB Recreation center waar getraind wordt. De avond voor de training eens gebrainstormd wat we konden opzetten voor training. Ik had een zestal oefeningen 'verzonnen' welke we in de voorgaande jaren hadden gedaan met de Canadezen. Het waren zogenaamde station drills. Het gaat hierbij voornamelijk om explosiviteit, draaisnelheid en stoelcontrole. Het was een soort circuit en elk station duurde 2 minuten. Uiteraard kun je het zo zwaar maken als je zelf wilt. Maar aangezien ik niet voor niets hier ben, deed ik alle 6 de stations all-out. Ook Chris deed erg zijn best en beide hadden we het echt zwaar. Na deze station drills moesten we van de coach (Thomas) rusten en iets drinken. Als slot dacht ik dat het goed zou zijn om een variant van 'the mile' te rijden. Onze versie was iets korter maar ging toch over 2x 10 achtfiguren. Dus van een hoek van het veld diagonaal oversteken, langs de korte kant naar de tegenovergestelde hoek en weer diagonaal oversteken. Absoluut slopend.

Donderdag 2 februari regende het hier, niet hard maar het was een druilerige dag. We hebben onze tijd een beetje in en om het huis gespendeerd. Niet veel bijzonders want Kim is al een aantal dagen snotverkouden en haar rug is niet optimaal. Een beetje ontzien dus, ze moet tenslotte nog langer mee.

Vrijdag 3 februari zijn we met z'n drieën gaan shoppen in het grootste indoor winkelcentrum van Florida, Sawgrass Mills. Hoe grappig is het dan dat drie mensen die niet vies zijn van winkelen, thuis komen met slechts 2 kleine tasjes (Kim: één tasje was van mij, Victoria's Secrets, yay, geweldige winkel waar Joost en Thomas overigens mee naar binnen zouden gaan om vrouwen te kijken, maar uiteindelijk niet durfde en voor de deur op me bleven wachten, hihi). Maar God God wat een mensen hebben we gezien, van heel gewoon tot heel bijzonder. Toen we net binnenliepen zagen we de GNC Store. Dat is zeg maar DE winkel als je op zoek bent naar proteïne drankjes, eiwit preparaten, energy drankjes e.d. (Thomas dus gelijk hyperdepiep natuurlijk). Jammer genoeg is 99% van dit spul geprepareerd met wei en helaas ben ik hier allergisch voor. Ik moet dus nog op zoek naar wat anders. Toen we de winkel uitliepen kwamen we Rickard Lindqvist, een grote Zweed (3.0 en een sportschool bovenlichaam) tegen. We hebben even staan praten en hij verblijft in Boynton Beach. Meetrainen is zijn doel maar voorlopig wacht hij op zijn stoel.

Zaterdag 4 februari moest ik om 13.00 uur in de gym zijn. Er was namelijk een soort 'sportdag' georganiseerd voor een groot aantal mindervalide sporten. Te denken aan: Wheelchairrugby, Wheelchairbasketball, Powersoccer, Golf, Handbiken en Boccia. Alle sporten konden hier beoefend worden tijdens deze dag en er werd zelfs gefilmd door lokale nieuwszenders.

Hier zijn de twee youtube links:
1. www.youtube.com/watch?v=vOmm63D2o2o&sns=fb
2. www.wpbf.com/news/30379801/detail.html.

Alvorens deze demo heb ik met Thomas zelf getraind. We zijn aan de slag gegaan met een aantal verschillende elastieken van verschillende sterktes. Zelfs op de parkeerplaats, het was tenslotte mooi weer, hadden we bekijks. Of we een buitengym gingen opzetten, waarom ik in zo'n aparte stoel zat en wat we aan het doen waren. Erg leuk om zoveel aandacht voor mindervalide sport en ook in mij als persoon. De demo zelf verliep wat rommelig maar het idee was denk ik redelijk te vatten voor de toeschouwers. Wat mooi is, is dat de South Florida Rattlers er misschien zelfs 2 potentiële nieuwe spelers hebben gevonden. Jammer genoeg kon Kim niet mee want ze voelde zich nog steeds niet echt super. Het was al wel beter als dat het was. Na de demo is Rodrigo, een speler en inmiddels goede vriend, met Tho en mij mee naar de 'Home Depot' gereden. Zie het als een HUGE formaat Formido. Daar hebben we een grote plaat 'plywood' gehaald en een 3tal '2 by 4's' gekocht...lol. Klinkt interessant maar is gewoon een plaat hout en 3 balken... Dit om een mooie oprit te maken met behulp van Bhob

Zondag 5 februari hadden we niets, en hebben dan ook verrekte weinig uitgevoerd.

Maandag 6 februari had ik een afspraak staan met Bhob de builder, de oude materiaalman van de Rattlers. Hij heeft vorig jaar de oprit voor mij gemaakt en wilde dat wel weer doen. Toen ik ‘s ochtends opstond zeek het van de regen, niet echt weer om buiten te werken. Ik nam aan dat Bhob dat zelf ook vond. Dat geconcludeerd heb ik me nog eens omgedraaid en nog een uur of 2 verder getukt. Eenmaal wakker en klaar met ontbijten bleek dat Bhob wel had zitten wachten, och de arme man. Ik heb mijn excuses aangeboden en gezegd dat we hem ‘s middags kwamen halen om de oprit alsnog te fabriceren, het was inmiddels droog. Thomas en ik reden weg met wat regen maar op de Turnpike van Boca Raton naar West Palm Beach begon het te hozen zo hard. Alles stond bijna stil want je zag geen hand voor ogen. We zijn omgedraaid want het was niets om zo wat te doen. Ik heb Bhob 7 keer geprobeerd te bellen maar dat lukte niet. Achteraf bleek hij wederom buiten te hebben gezeten. Maar hij snapte het en vond het niet erg.

Thomas:
Whoehaaa, inmiddels alweer 1,5 week in the States. Heerlijk hoe je van het drukke (en momenteel koude) leventje in NL terecht komt in een warm klimaat waar haast zelden voorkomt. Goed voor het verlagen van het stressniveau.

De eerste 2 dagen eerst bijgekomen van een toch wel lange vlucht en genieten van het weer en het zwembad. Uiteraard gelijk goed gezorgd voor Kim en Joost door vrijwel elke dag het ontbijt te verzorgen.

Op woensdag voor het eerst met Kim en Joost naar de sporthal waar Joost samen met Chris getraind heeft. Voor mij erg leerzaam om te zien wat zij zoal sportspecifiek trainen en waar eventuele verbeteringen in zitten. Respect voor de mannen want uitknijpen is er niet bij!
Donderdag voor het eerst zelf naar de gym geweest. Het zogeheten Crossfit concept. Voor de leek onder ons hier wat uitleg: Het is een trainingsmethode die gewichtheffen, gymnastiek en duurtraining combineert in één workout. De workouts zijn kort en intensief. Variërend van 10 tot 30 minuten. Mijn eerste workout heeft me gelijk een week spierpijn opgeleverd maar wel een geweldige spirit in de gym daar.

Zoals Joost in zijn verhaal vertelde zaterdag een soort open dag gehad in de sporthal. Voordat Joost een demo moest geven hebben we de eerste try-out training gedaan. Denk hierbij aan specifieke oefeningen met elastieken, voor het vergroten van zijn kracht. De conclusie is dat het goed te doen is met de tools die ik meegenomen heb en het schema dus niet aangepast hoeft te worden.

De demonstratie die Joost met de Rattlers heeft gegevens was voor mij tevens de eerste live wedstrijd. Supervet om te zien terwijl dit volgens Joost nog een laffe wedstrijd was. Ook kennis gemaakt met wat medespelers. Erg bijzonder en vooral leuk om te zien hoe gedreven ze zijn!

Het winkelcentrum was echt bizar. Supergroot, een megavariatie aan mensen en inderdaad thuiskomen met slechts 2 tasjes haha.

Afgelopen dagen met Kim gekke foto's en filmpjes gemaakt in het zwembad. Ja moeders je telefoon onderwaterbehuizing (Kim: aha, zo heet dat dus) werkt megga.

Het trainen gaat Joost goed af. Vandaag weer een echte killer workout gedaan in de sporthal samen met Chris. Weer een aantal sportspecifieke drills gevolgd door een sleep training?. Eerst met een elastiek afgewisseld met 2 volle waterflessen (7 kg). Daarna hebben we van mensen uit de sporthal een echte sleepzak ter beschikking gekregen, ideaal dus. De heren waren beide verrast hoe vermoeiend deze manier van trainen is. Altijd weer leuk om mensen nieuwe trainingsmethode te leren. Tijdens de 10 rondjes achtjes rijden heb ik zelf ook mee gedaan om te ervaren hoe het is. Wederom vet respect voor de mannen. Leuk verzuurde schouders waren het resultaat. In de avond zelf ook nog even afgemat in de crossfit gym. Jaja sport is de rode draad van deze vakantie?.

Maar uiteraard wordt er ook gerelaxt. Het weekend staat op de planning om uit eten te gaan en te gaan stappen op Miami South Beach en de Everglades te gaan bezoeken. Dus nog even geduld voor hopelijk een mooie serie natuurfoto's met krokodillen en rare stapfoto's!

Kim:
Dinsdag 7 februari was weer een zonnige dag, dus lekker buiten geweest heel de dag. Tho en ik hebben het onderwateromhulselding voor een mobiele telefoon uitgeprobeerd in het zwembad, heel grappig. Je kan er hele charmante foto's mee maken... NOT! Gelukkig heb ik geen facebook, dus deel ik niet alles met de wereld... Mijn broertje gelukkig wel, aarrghhh

! Nou dan ook maar een paar op deze site, whatever. Vandaag was ook de dag dat mijn verkoudheid eindelijk wat minder werd en ik weer wat helderder uit mijn ogen kon kijken (is trouwens niet te zien op de onderwaterfoto's). Gelukkig de dag ervoor bij de supermarkt een potje Vicks gevonden, dat hielp wel als ik het in mijn neus smeerde. Met de kettlebell die ik heb gekocht om hier te kunnen sporten iedere dag oefeningen voor mijn rug gedaan in combi met zwemmen, hete douche en tijgerbalsem, het gaat steeds beter. Morgen gaan we weer naar Vivian voor een massage. 's Avonds trouwens alledrie klote en weinig geslapen. We dachten dat de airco aanstond, maar dat was dus alleen de blower, dus bloedverziekend heet.

Gelukkig ging de volgende dag de wekker om 08.00 uur omdat we naar de gym zouden gaan. Joost en Chris gingen met Thomas weer diehard trainen. Chris noemt het Thomas' house of pain

. Ik ben eindelijk gaan hardlopen. Voor de leek onder ons: je plaatst je ene voet voor de andere, net zoals bij wandelen, alleen dan in een versneld tempo . Achter de gym is een park rond een meer (waar ook weer gewoon borden staan dat er krokodillen kunnen zitten, jak!), waar ik lekker een half uurtje heb kunnen rennen, daarna hetzelfde stuk terug gelopen. Het was een beetje bewolkt, dus goed te doen. Voortaan ga ik daar rennen als zij binnen trainen. Voelt wel weer goed na al die kneuzendagen.

Na de gym zijn we naar een grote groente- en fruithal gereden en hebben weer veel lekkers ingeslagen. Geweldige tent daar. Eenmaal thuis skypen met de moeders en een virtuele rondleiding door ons huisje gegeven, toch leuk dat dat allemaal kan. Verder nog een klein tukje gedaan op de bank, hamburgers gegeten en nu met zijn 3-en aan tafel achter onze laptops, stukjes schrijven voor de site en oude muziek luisteren, leuk!

BTW, vergeet ik steeds te zeggen, maar sinds 18 januari na 1,5 sigaret op Schiphol hebben we niet meer gerookt! Ik praat er nog wel vaak over hoeveel trek er in kan hebben, volgens Joost heel irritant, maar hé... ik rook niet!

Update!

Jeetje, wat gaat de tijd toch snel, dat is dus echt overal hetzelfde...

Inmiddels alweer 1 februari van 2012: jullie sneeuw en vrieskou, wij nog steeds een heerlijk zonnetje en een temperatuur van ongeveer 26 graden. Ik ben inmiddels wit-af nu... Nog niet bruin, nog lang niet, maar ook niet meer lichtgevend wit

Sinds het vorige verhaal zijn we naar Vivian geweest, waar we allebei een massage hebben genomen. Heerlijk en pijnlijk, maar wat een leuk mens! We hebben een sapcentrifuge van haar meegekregen (dat is toch bijzonder???), omdat we van haar groentesapjes moeten drinken. Dit omdat dat goed is voor onze huid, darmen en natuurlijk de algehele gezondheid. En ik..., ik moet flossen?!! Dit zei mijn nieuwe (moderne en vooral jonge) tandarts pas ook al tegen me nadat ze een gaatje had geconstateerd (mijn oude tandarts (die zelf gewoon rookte) was veel leuker, die vond mijn gebit altijd goed, ik had nooit gaatjes en ik kreeg nooit huiswerk mee). Ik heb 2 doosjes flosdraad meegekregen

. Ik hou dus niet van flossen, het doet zeer en het is zooooooo 2011! Maar goed, met de belofte dat we iedere dag braaf een groen sapje zouden drinken, gingen we beurs, maar ontspannen met een tas vol sapcentrifuge-attributen de deur weer uit! Op naar de supermarkt voor veel groen.

De volgende dag tussen de middag een sapje gemaakt van gember, bleekselderij, komkommer, groene appel, limoen en kale (geen idee hoe dat in NL heet, maar het is een koolsoort). Op de foto het resultaat... Erg groen, maar tot onze verbazing best lekker en verfrissend!

Later naar Benny's on the beach geweest, een leuke strandtent, waar we heerlijk gegeten hebben. Het waaide alleen best hard dus toen de zon weg was, werd het ook aardig fris ('koud' zou gezien de temperaturen waar jullie momenteel in zitten niet eerlijk zijn om te gebruiken, gna gna), dus lekker terug naar ons fijne huisje. Joost blij, want UFC op tv: twee mannen die elkaar tot bloedens toe in elkaar meppen totdat er één uitgaat??? Mannen blijven toch echt rare wezens...

Gelukkig zijn er ook genoeg series en filmpjes die we allebei leuk vinden.

De dag daarna, afgelopen zondagavond, kwam Thomas om 23.05 uur aan op Miami Airport, dus Joost en ik er naartoe om hem op te halen. Overdag hadden we heel de dag bewolking, dus dat beloofde niet veel goeds voor Tho. Eindelijk had klusjesman Jack van hier de hand control in de auto geïnstalleerd voor Joost, dus die konden we testen: het ging goed! Nu kunnen we allebei rijden... Joost blij, want over mijn rijkunsten is hij nog niet helemaal gerust. Ik mis nog wel eens een exit en af en toe gaat mijn linkervoet zich er ineens mee bemoeien, terwijl dat echt niet nodig is in een automaat, oepsie! Anyhow, na een toch best wel lange rit, na een paar keer mis, eindelijk bij een parkeerplek uitgekomen bij the arrivals... Nu Thomas nog vinden... Een paar keer heen en weer bellen en lopen en toen elkaar gelukkig toch gevonden, het was inmiddels 00.30 uur, dus snel terug naar Boca Raton! Voor Tho was het een lange dag/nacht en voor ons een lange avond, dus eerst lekker slapen.

Maandagochtend werd ik wakker van het geratel van de sapcentrifuge... Uiteraard had Thomas deze ook ontdekt en maakte er weer een lekker groen sapje mee! Samen met thee, yoghurt, blueberries en oatmeal buiten in ons tuintje in de zon (ja hoor, hij was er weer

) hadden we weer een heerlijk en gezond ontbijt. Daarna zijn we naar een grote sportzaak gelopen om wat sportattributen te kopen, jaja de heftige trainingsdagen zijn aangebroken!
's Middags naar Fort Lauderdale gereden, waar we de boulevard en het strand niet hebben gevonden, maar wel een rondje haven hebben gelopen en heerlijke salades aan het water hebben gegeten, genieten!

Na een goede nachtrust vandaag, dinsdag, weer zo'n heerlijk ontbijt genuttigd. Verder hebben Joost en Thomas alvast een beetje getraind met de bal die ze gisteren hadden gekocht, ik heb eindelijk mijn schoolboeken weer eens opengetrokken, Tho en ik hebben baantjes getrokken in het zwembad hier en uiteraard hebben we van de zon genoten met zijn drietjes. 's Avonds heeft Thomas een kip/kerrie/kokos-achtig gerecht gemaakt.

Morgen gaan we naar de gym waar Joost kan trainen, Tho gaat bij een Crossfiit-gym kijken of hij daar kan trainen en ik ga een poging doen om weer eens te hardlopen, ben benieuwd!

Wat een sportiviteiten

We zijn hier al weer een week!

Zo... Hier dan eindelijk ons eerste verhaal over de afgelopen dagen in Florida!

18 januari om 11.15 reden we naar Schiphol met Hans en Margo, met maar 1x terug naar de Bol na een paar minuten

Daar verliep alles gemakkelijk, koffers en sportstoel ingecheckt, afscheid genomen, lekker gegeten bij de grote, gouden 'M' (ja Thomas, nu kunnen we dat nog ongegeneerd doen), boekjes gekocht en toen we aan kwamen lopen bij de gate, konden we zo doorlopen en mochten we als eerste het vliegtuig in. Ja, reizen met een 'roller' heeft zo z'n voordelen

Onze vlucht ging supersnel met lezen, films kijken, eten, drinken en praten niet te vergeten. Film kijken was overigens niet voor iedereen weggelegd want mijn (Joost) afstandsbediening deed niet wat ik hem opdroeg dus was ik er al vrij snel klaar mee.

Eenmaal op Miami Airport konden we vrij snel langs de douaneman (die overigens direct fan was van, en Youtube ging checken op Joost zijn sport: Murderball).
Toen naar Hertz om de auto op te halen. Aldaar kwamen vrienden van Joost, Rodrigo (zit bij Joost in het team) en Nicky (zijn vriendin) ons ophalen om ons te helpen met alle spullen. We zijn achter hen aangereden naar een Cubaans restaurant waar we lekker gegeten hebben. Om 00.00 lokale tijd zagen we er volgens hun uit als zombies, dus op naar Miami Airport Hotel om de eerste nacht door te brengen. Wel cool hoor om net nadat je aangekomen bent met een Chevy Impala door Miami te cruisen.

De volgende dag, einde van de ochtend, onze spullen in de auto geladen en naar onze 'crib' gereden in Boca Raton.
Het ziet er super uit met 3 slaapkamers, 2 badkamers, een relaxte keuken en woonkamer, maar vooral het zonnige terras voor de deur.

Grappig dat iedereen Joost hier inmiddels al kent en een praatje komt maken. Zelf stond hij er ook wel van te kijken dat er veel bekenden zijn van vorig jaar.
Deze dag verder niets bijzonders gedaan, koffers uitgepakt en boodschappen gedaan bij de Fresh Market, een biologische supermarkt. Geweldige supermarkt trouwens, totdat je gaat afrekenen, ouch! 's Avonds onze eerste maaltijd in ons huisje en verder gerelaxed, Joost met alle mogelijke versies van 'Apple' en ik met een ouderwets boek met echte bladzijden.

En toen was het alweer vrijdag, dag 1 van het Knock 'n Roll tournament. We moesten om 8.00 uur aanwezig zijn in de gym, dus kwart over 7 de deur uit, vroeg op dus, weer ouch! Aldaar was het voor Joost een weerzien van teamgenoten en andere bekenden, maar ook gelijk klaarmaken voor de eerste wedstrijd met het team The South Florida Rattlers.

Helaas waren er dit jaar niet zoveel teams aanwezig, 4 teams: hometeam The Rattlers, The Rebels uit Duitsland, een team uit Tampa en een uit Michigan.

09.00 uur ging de wedstrijd van start. Helaas verloren de Rattlers. Het was even inkomen om weer met elkaar samen te spelen en voor mij (Kim) inkomen om überhaupt het spel te leren begrijpen. Wel heel gaaf om mee te maken. Tussendoor lekker buiten in de zon gezeten. 's Middags de 2e wedstrijd en daarna terug naar ons huisje in Boca.
Op de terugweg nu een niet-biologische supermarkt geprobeerd, een stuk goedkoper. 's Avonds wraps gegeten en verder weer gerelaxed!

Op dag 2 van het toernooi weer 2 wedstrijden, niet gewonnen

, maar zeker veel beter gespeeld. Het zag er dit keer ook meer uit als een team in plaats van vier individuen. En Joost heeft meerdere veren in zijn .... gekregen dat hij beter is geworden! En dat ondanks het vele plekjes-leed in aanloop hier naar toe. Is wel goed voor de motivatie. Jammer te moeten zeggen maar uiteindelijk heeft het Duitse team gewonnen.

Het is trouwens heerlijk zonnig weer, alleen hebben we er nog niet echt in gezeten. We hebben allebei behoefte aan rust en aangezien Thomas aankomende zondag al komt en we dan 'the tourists' gaan uithangen en gaan shoppen, besluiten we om de komende dagen lekker rustig aan te doen. Zondag en maandag dus relaxdagen, uurtjes slaap ingehaald, lekker in de zon gezeten en aan het bijkleuren (lees: Amerikanen verblinden met mijn melkflessen

).

Dinsdagmiddag werden we verwacht in West Palm Beach om daar mee te doen aan een pr-stunt voor mindervaliden. Het idee was om via de lokale bladen aandacht te vragen voor een evenement genaamd: 'Rock ‘n Roll World Record dance event. Nou wat een stunt was het, veel minder mensen dan voorspeld, typisch Amerikaans, maar wel grappig om mee te maken. Joost is op de foto geweest met een aantal anderen en komt op 2 februari in de krant te staan. Foto's volgen. r was ook een hulphond bij, een labrador, heel lief beest, maar serieus, zelfs die hond had gebleekte tanden... (echt geen bruin vlekje te zien!)
Kunnen Joop en Gina een voorbeeld aan nemen

Na dit spannende event hebben we nog een ijsje gegeten en zijn toen huiswaarts gegaan, na een stop bij de biologische supermarkt (yep, nog steeds duur)

Ik vergeet steeds foto's te maken, dus vandaar nog niet echt veel op de site gepost.
Zal mijn leven beteren, dus nieuwe pics soon!

p.s. moedertje Kaslander, gefeliciflappert xxx